sıra:((Meriç Altıer anısına)

Aslında bu dünyaya gelmeden önce,
Sıraya girdik.
Kimimiz birinci evlat,
Kimimiz ikinci.

Okul sıralarında hep sırada oturduk.
Mezuniyet töreninde sıra ile diploma aldık.
Tayinler sıra ile idi.
Askerlik zaten;
Sıra ile ifade edilen bir meslek.
Nöbet sırası,
Tatbikat sırası,
Kurs sırası...

Bilahare sıra ile evlendik,
Çocuklarımız sıra ile doğdu.
Yurt-dışına gidişlerimiz de sıraya bağlanmıştı.

Ekmek sırası,
Banka sırası,
Bilet sırası,
Derken sırasız nefes almak bile imkansız hale geldi.

Eğlenirken,
En çok sıra geceleri, eğlendirdi.
Uzun eşek oynarken bile sıra sıra dizilmiştik.
Elleri dert görmesin,
Erol Büyükmorova sıra ile dayak atardı.
Sıra harici hizmet cezası sayesinde,
Ankara'yı az seyretmedik,
 Dikmen sırtlarından.

Ölüme gelince;
Kimimiz,
Daha okulda, elveda dedik.
Kimimiz, ilk görev yerinde.
Kimimiz, helikopterde,
Kimimiz, atış alanında,
Kimimiz, dağın başında,
Kimimiz de kimsenin aklına gelmedik yer ve zamanda...

Bazıları ile acayip kanka idik,
Bazıları ile sadece isim bazında.
Ama bizi, birbirimize bağlayan;
Devre arkadaşlığı idi.
Tanısak ta tanımasak ta.
Güle güle Meriç,
Bize de yer ayır oralardan,
Hatta imkan var ise
Devrece beraber olalım,
Aynı mekanda.